tag:blogger.com,1999:blog-53437570003513930482024-02-07T02:12:38.180-08:00deney: bir parça kekle neler değişir?cevap veriyorum: hicbir sey. ama incebelli+cay ikilisinin esligiyle
olayın seyri degisebilir ve güzel bi sohbetin içinde dudak cizgisi kulaklara dogru cekilebilir.kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.comBlogger30125tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-69151859393517491112013-04-10T14:27:00.001-07:002013-04-10T14:27:05.277-07:00telkin<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">mavi kuş benimdir. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">siyah çerçeve benimdir. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">ben özverili biriyim. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">ben özverili biriyim. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">ben özverili biriyim. </span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">ben özverili biriyim.</span></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">daha neyimden vazgeçebilirim iyileşebilmesi için?</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">özveriliyim. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">sadece sinirliydi. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">çok kızgındı. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">ondan alay etti. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">yoksa beni sever ki o. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">hemencik dediği gibi unutmaz vazgeçmez. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">istemedi sarılmanı. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">ama nedendi</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">ne kadar özleyeceğini bilmek istemedi çünküydü.<br />beni sever.<br />benim için değişir.</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">sonra ödülümüze kavuşuruz.<br />inşallah.</span></div>
kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-15613086394415940172013-04-10T14:21:00.002-07:002013-04-10T14:21:41.926-07:00doğru bi karardı. yılma. sakın.<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">o kadını parçalamak istiyorum. ne konuşulduysa bugün onun bok yemeleri hep. çocuğa ekmek aldırmak fatura ödetmek dışında görevler verseydi biriciğimin tapındığım aklına adak olurdum. aşk için ölürdüm.<br /><br />şimdiyse o tapındığım akıl iyileşsin ve bedene hükmetsin diye kendimi öldürüyorum.<br /><br /><br />benim için doğruysa benim kalsın allahım. fazla ücra köşelere saçma onu. benim için doğruysa kendini bulsun. benim için doğruysa bizim için çabalasın. benim için doğruysa onun için de doğru olayım. amin.</span><div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-37527184511645248742013-04-10T14:14:00.002-07:002013-04-10T14:14:13.519-07:00ayşoş'um beni anlar.<div style="text-align: center;">
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">gülümseten koca bir güzelliğe sahipken, yetersizlik hissiyle ne de güzel itiyoruz güzelliğe katkı sağlayan her şeyi..</span></blockquote>
<br /><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">keşke itmeseydi de gözlerimi açmasaydı da ben kör aşık kalsaydım, diğ mi ayşe? hem sen de beni kör aşıkken daha çok seviyorsun</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">keşke beni anlasaydı da sıcak elleri soğumasa, aklı kötüye çalışmasaydı, kırılgan olduğumu bile bile acıtmasaydı sözleriyle, diğ mi ayşe? hem sen de üzülüyorsun ben ağladığımda.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">keşke son bir kez.. neyse ayşe. ben ağlayamıyorum. irmik uyumamış. annem uyumamış. sonra dertleşiriz.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div>
kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-84246259374621724262013-04-10T14:08:00.001-07:002013-04-10T14:08:19.113-07:00yapmam gerekliydi. senin içindi. benim içindi.<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">keşke beni anlayabilseydin mavim. <br />keşke alay etmeseydin gerçekliğimle yeşilim. </span><div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">keşke acımı azımsamasaydın biriciğim.<br /><br />beni ne olarak aklında tutman gerektiğini bilmiyorum canım sevgilim. sen düzel de, benimle olmayıver, ne olacak ki yahu.. beklerim ki mayolarımı içime giyip. nolmuş. </span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">bir zorluğu tek başına atlatman gerek. desteğimi kabul etmemenin hiç bir önemi yok. sana öyle yoğun olacak ki yardımım. umarım aklına ektiklerini sökmezsin toprağından. umarım iyi olursun. umarım sağlıkla olursun.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">dediklerini bir kulağımdan aldım diğerinden saldım. sen rahat ol. seni bekleyeceğim. gelip kibirlensen bile bana, bak değiştim, yanımda kimler kimler oldu, bak yanımda kim var desen dahi bekleyeceğim.<br /><br />bu zorluğu tek başına göğüslemelisin. bu sorunu tanımadığım, tanışacağın insanlarla aşmalı ve beni bulmalısın sonra. konuşmalıyız. sarılmalıyız. ölene kadar sarılmalıyız, öyle ki aramızdan rüzgar geçmemeli. bu yüzden öldürmemelisin beni.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">seni seviyorum mavikuş. biraz dolaş. ama çok uzağıma düşme. </span></div>
kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-75100891573752348142012-05-17T20:26:00.001-07:002012-05-17T20:41:26.646-07:00salyangozlar, sevgi dolu yaratıklardır.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSDRLL07AYnP7iFC9dvASnJiEzjoA2XAfX09c2Mg0mfjP62K-Mqgc1vTFo-Z1TkpyE7DmTmlNFK6IhjtoEPNf-IxCGByJ3tuGrQxQNa2VPxcjVVfql1f3SJu5Ywbm8azwGzRSAK1YGuYA/s1600/salyangoz.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSDRLL07AYnP7iFC9dvASnJiEzjoA2XAfX09c2Mg0mfjP62K-Mqgc1vTFo-Z1TkpyE7DmTmlNFK6IhjtoEPNf-IxCGByJ3tuGrQxQNa2VPxcjVVfql1f3SJu5Ywbm8azwGzRSAK1YGuYA/s1600/salyangoz.jpg" /></a></div>
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">sevgi dolulardır; yalnız, hayatlarına dokundukları kimi insanın içini boşaltır, kimi insanınsa ateşini harlarlar. ama tabi ki suç, her zaman salyangozun değildir.</span></span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /><br /><br /><br /><br />bir şey buldum; bir kağıt.. küçük, a5 büyüklüğünde, hafif sarımsı yüzey rengi, gri kareleri var. muhtemelen sevdiğim defterlerimden birine ait. kırmızıyla yazılmış; hiç şaşırmadım. </span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-style: italic;">"hayatım bana değer vermeyen insanlarla doluyor her geçen gün.. ya da, önemsemeyen, umursamayan mı demeliydim? seni nasıl özlemem, izah eder misin? izahı mümkün müdür bunun? nasıl aramaz gözlerim seni bu cümbüşte?<br /><br />kalabalıktan sıyrılıp seninle olduğumu düşünüyorum. kızgınsam; bunu seninle paylaştığımı ve senin olası telkin cümlelerini.. aklımdan geçirdiğim cümleler, kulağına çalınsa, ne derdin, yüzünü nasıl değiştirirdin kim bilir? saçma bir şey söylediğimi varsaydığımda yüzünü şöyle düşlüyorum: kaşlar çatık, dudaklar gülümsememek üzre sıkılı, ama eğlenceye de pek dayanıklı değil. herhangi bir zamanda seni şöyle düşlüyorum: gözleri kapalı, sanırım uyuyor; sessiz olmalıyım. bir başka zaman şöyle: dudaklarını ısırmış; ya tedirgin ve heyecanlı, ya da dudağında yediği tatlıdan kalmış.<br /><br />ah seni nasıl özlüyorum! kendimi çevreme, değerlilerime pay etsem, sana düşen paydan korkabilirsin. o kadar fazla; özlemim, değerin, değer kaybedişim..<br /><br />allara, morlara rağmen, hatta gökkuşağına rağmen -senin rengin dahil- ; özlüyorum. bir tek buna müsaadem var. bir bu konuda uzmanlaştım.<br />en güzel rüya tuvallerimde bile senden izler var. hatta bir gün, senin yaşayacağın güne uyanabilirim; o kadar sık rüyalarıma giriyorsun ki..<br /><br /><br />benim kalbim temiz değil. nolur bir daha iste karşılaşmamızı. nolur bir daha (ya da son bir defa) görüşmek iste. lüften.<br /><br /><br />...hava güzel olsun. rüzgar ılık ama kuvvetli olsun. "nasılsın" diyen sesini bastırsın kalbinin tutturduğu ritim.. "çok iyiyim, ya sen?" diyen sesimi bastıramasın heyecanım. hep gizlemeyi başardım. yine başarabileyim. (yapabilirim)<br /><br /><br />lütfen çok iste ki, özlemim hafiflesin.<br /><br />lütfen çok iste ki, sana iyi bi' gece, iyi bi'kaç zımbırtı dilemeyeyim samimiyetsiz iç dünyamdan.<br /><br />lütfen çok iste ki, kedi sevelim birlikte."</span><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> istedi. görüşmek istedi. bulunduğum şehre adım atışından yaklaşık 4 gün sonra..<br /><br /> o 4 gün boyunca kendimi yedim. sinirlendim. çok uyudum. çok hatırladım, az unuttum. az yedim, hiç kustum. her an arayabilir diye temiz giyimliydim. saçlarımı bile 'ev topuzu' yapmadım.<br /><br /> görüştük. 4saat geçirdik. bir şeyler konuştuk, bir şeyleri yudumlarken. gözleri bendeydi allahım, benimkiler de onda! sustuk, baktık. sonra yol göründü bana 'anne baba yoklamaları' sebebiyle..<br /><br /> mektuplarımı verdim. sonra oku dedim. bir sigara daha yaktı. kasa kapandığı için, bir kahve daha söyleyemedi. ben mektupta yazanları sustum ona bakarken. o onu -hiç istemeyerek- üzüşümün bir kısmını sindirdi bana bakarken.<br /><br /> uyudum uyandım, ama mektup hakkında hiçbir şey demedi. okuduğundan emindim. okuduğunu ima etmedi. hiçbir şey demedi. o gün tamamen farklı bir sebepten dolayı beni aradı. yarın görüşmek istediğimi söyledim son kez. olurladı.</span></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">görüştük. otobüsten indi (biraz bekletti, belki de ben erkenciydim). kulaklıklarını kulağından çıkardı. yüzümü avuçlarının içine aldı, yanaklarımdan öptü. her şey ne kadar güzel gidiyor değil mi? ama dur.<br /><br /><br />bir banka oturduk. biraz hava-su.. "mektupları okudun mu?" "okudum" "okudun ve?" "okudum. durdum, ne yazmış o dedim, bir daha okudum. sonra bir daha.." <br /><br />şeffaflaşmaya başladı, huyu kurusun. işte benim hayatım tam bu noktada sikildi. (hayır 'ı' değil, 'i'. )</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">bana, içinde bana dair hiçbir şey kalmadığını, o eskinden çok sevdiğim ama artık biraz önyargılı davrandığım cumartesi günlerinden birinde söyledi. boğazımı düğümlediğinde, uçurum kadar sessizdim.</span><br />
<br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">konuşmam için çabaladı. ama ne zaman konuşmaya çalışsam -artık kaçırmadığı- gözleriyle beni yerime mıhladı. yani, sözcüklerimi mıhladı.</span><br />
<br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">kırıldım, ama aslında hiç kırıcı değildi. tesellim yine ondaydı. beni türlü şekillerle teselli etti. bunu yapmasaydı belki de şuan cumartesilerden nefret ediyor olabilirdim.</span><br />
<br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">ağladım. üstelik yanında ağladım. ama fonumdaki müzik çok acıklıydı. yine tesellim, onun asil ruhundaydı.</span><br />
<br />
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">mevlana demiş ya, "</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><i><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace;">üzülme! istediğin bir şey olmuyorsa, ya daha iyisi olacağı için, ya da gerçekten de olmaması gerektiği için olmuyordur.</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">" </span></i><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">diye..<br /><br />daha iyisini istemiyorum ki.. varsın benim olmasın.</span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<br />
<br />
<div style="font-family: Verdana, sans-serif; font-style: italic; text-align: left;">
<br /></div>
<br /></div>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-77763903556116307992012-02-07T17:39:00.000-08:002012-02-07T18:16:38.585-08:00lütfen beni çekelemeden uzaklaşın<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">yooook! o kadar da dürüst değilsin arkadaşım. olmanı çok isterdim. sen ki zilyon senelik arkadaşlığın bittiğinde dahi çok üzülmeyeceğini söyleyensin. tükendi mi kestirip atansın. beni, dünkü boku, kaybedince mi üzülürsün?<br />
<br />
yapmaaaaaaaaaa<br />
<br />
<br />
"araya mesafe girer, ama kopmayız" nereye kopmayız be! kadın çorabı söküğü gibi, bi söküldük mü, sonumuz çöp!<br />
<br />
zaten ideallerin, yaşadığım ve yaşamak istediğim şehirden uzak.. sen sanıyo musun ki, arayıp sorcaksın beni. ya da sanıyo musun ki, aradığında özledim dediğinde, samimi bulucam seni?<br />
<br />
ah arkadaşım ah.. ben güven problemi yaşayan biriyim bilmiyor musun sanki?<br />
<br />
tam da çok alışmışken "burda yapamam, gidiyorum"u müjdeliceksin. ve bunu olgunluğumla karşılamamı bekliceksin öyle mi?<br />
<br />
tam da çok alışmışken siktirip gidecek, benim için en iyisi bu derken de metanetimi korumamı mı bekliceksin benden öyle mi? şu an bile tıkanığız görmüyor musun? pompaları gövdemizin arkasına saklayıp yüzyüze konuşuyoruz hep.. üstten üstten..<br />
<br />
<br />
ben suratına patlattığım kahkahalarım gibi olmasın diye tuttum kendimi. yoksa ağlamayı sevmem, ama ağlatmak için uğraşırsan da koyvermeyi iyi bilirim. sana çok kızgınım ben. ağlak yanımı baskılayacak kadar kızgınım hem de: diğer özletenler yetmiyomuş gibi, bi de seni mi özlicem? beni dev bi ateş topuna evirmek mi niyetin?<br />
<br />
<br />
emekliliğimiz midir en yakın randevu? şehrimizde?</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">ah siz yok musunuuuuz.. sizi iki küçük güvercin! demek göç ha?<br />
işte ben bu iki şapşal yüzünden yeniden sevmemeye başladım insanları sevmeyi. biri zaten tanımaya başladığımdan beri gidicem sinyalini çakıyordu. şimdiyse diğeri...<br />
<br />
insanları sevmiyorum tamamdır artık. eninde sonunda dımdızlak bırakılıyosun çünkü..<br />
<br />
eninde sonunda yankılatıyolar titrek sesini.. ben hazırım canımıniçleri!<br />
mektup atın; seversiniz; severim.<br />
<br />
<br />
</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<b><span style="color: white;"><br />
</span></b><i><b><span style="color: white;">" yalnızlığın kadarsın. yalnızlığın mis kokmalı..."</span></b><br />
<br />
<span style="font-size: x-small;">denerim bedri rahmi'ciğim.. çabalarım.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
</span></i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><span style="font-size: x-small;"><br />
</span></i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><span style="font-size: x-small;"><br />
</span></i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><span style="font-size: x-small;"><br />
</span></i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><span style="font-size: x-small;"><br />
</span></i></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><i><span style="font-size: x-small;"><br />
</span></i></span>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-53695873314776487492012-02-07T16:25:00.000-08:002012-05-17T19:42:57.899-07:00denden ama,, ne yapayım?<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">'denden'den nefret ediyoruz. onun kolaylığını, tekrara sürükleyişini, hızlıdan ziyade 'fast' kadar sahte oluşunu sevmiyoruz.<br />
<br />
ama,<br />
özlemeden de edemiyoruz be! nasıl hissettiğini, nasıl hissettirdiği hatırladığı sürece insan, özlüyor; herkes hemfikir değil mi?<br />
<br />
<br />
"bitti, bundan sonra ne yüzsüzlüğüme ne de içimi acıtan ama senin insani yönlerine ulaşamayan sözlerime tanıklık ediceksin.. yoruldum. bitiriyorum."<br />
<br />
acıdı, bundan sonra ne güzel kelimelerin, ne dost yüreğin, ne de samimi özlemelerin var.. aşkı karşılayamama beceriksizliğimle yordum seni. acıyor içimdeki tüm açık yaralar şimdi..<br />
<br />
sana aşık değilim. senden hoşlanıyor da değilim.<br />bunların çok daha ötesinde bir yerdeyim.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
sadece özlüyorum.<br />
<br />
<br />
utangaçlığını, sakar ellerini, çok konuşmadığını iddia edip yanımda şakımanı..<br />
özlüyorum seni m.a. <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
</span></div>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-26149713524812753752012-02-06T06:31:00.000-08:002012-02-07T18:21:03.443-08:00sıkıldım biraz<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">neyden olucak? yalnızlığımdan sıkıldım. ama yalnızlığım beni mutlu edemez oldu.<br />
<br />
geçmişe dönüp dönüp kurcaladığım yerler, çağırdığım anılar canımı sıkar oldu. yenilik istiyorum. oyalanmalık bişeyler işte.. anlarsınız ya.. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<span style="font-size: x-small;">yeni biri,</span><br />
yeni bi gündem,<br />
<span style="font-size: large;">yeni bi şehir, </span><span style="font-size: x-large;">yeni bi hayat! </span><br />
<br />
<span style="font-size: xx-small;">of.. çok sıkıldım çok!</span></span>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-26600046814133890372012-01-12T05:50:00.000-08:002012-01-13T22:53:51.818-08:00HO HO HOO<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://istanbulfotolari.files.wordpress.com/2010/12/33.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="298" src="http://istanbulfotolari.files.wordpress.com/2010/12/33.jpg" width="320" /></a></div><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<br />
istanbul'daydım yılbaşında. talihsiz bir şekilde yanında kaldığım arkadaşımın final haftasına denk gelen yer yer sıkıcı yer yer ışıklı bir hava değişikliğiydi.<br />
<br />
ilk gidişimdi. gözlemlerim o kadar da genel-geçer bilgi düzeyinde olmayacak eminim. dedim ya çok fazla gezemedim. ama sor taksimi, istiklali, tüneli, küçük beyoğlunu... heh işte oralar artık benden sorulur. <br />
<br />
adım başı bir souvenir dükkanı, bayılıyorum turistler için hazırlanmış oltalara, takılıverdim hep :)<br />
<br />
ulaşım çok karmaşık. tramvayı ayrı dert, trilyon durağa sahip metroları ayrı dert.. -ki zilyon tane farklı metro ray sistemi var. 280'e bindik mesela. yani ben 280 sanmışım onu. 28-O imiş kendileri. ÖF dedim BU NE KARMAŞA EY ŞEHİR! dedim BİRAZ DİNLEN dedim. o kadar gürültülüydü ki duyamadı sesimi istanbul.<br />
<br />
<br />
sıcak şarabına vâkıf olamadan boğazım, bir haftalık serüvenim sonlandı. arkadaşımın sevgilisiyle tanıştım. güzel şeyler dedim ona ama, ben pek uyum gözleyemedim. o kadar mutlu hissediyodu ki kendini bozmak pek içimden gelmedi.<span style="font-size: xx-small;"> evet, bu satırlarda benim ne denli hakiki bi arkadaş olduğumu açıkça görüyosunuzdur. söylemeliydim ama, şimdi kızın da huyunu suyunu biliyorum. değer verip aslında değer vermeyen, yapmacık biri. EVET İSTANBUL İÇİN ONU KULLANDIM nyhahah! :)) öhem, ne diyorduk? </span><br />
<br />
bana dedi ki arkadaşım, "kırmızıcım, biliyo musun sevgilim çok unutkan. ama ben bunu ona belli etmiyorum. tekrar tekrar anlattığında, hıhı sevgilim, aa öyle mi sevgilim diyorum". <br />
<br />
<br />
ve ben bunu arkadaşımdan kaç kere dinledim biliyo musunuz? ben bile bilmiyorum o kadar çok anlattı ki aynı bu kelimelerle bu tespitini. tek bi konuda birlendiklerini düşünüyorum: unutkanlıkları.<br />
<br />
öyle.. ama eklemeliyim: </span><br />
<div><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
eğer ki zaman, şehrin içinde kaybolmama yetebilecek kadar uzun olsaydı, ben şehristanbul'a aşık olarak dönerdim. kıfsmet :)<br />
<br />
<br />
<br />
</span></div>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-74254036286082104542011-12-08T13:33:00.000-08:002011-12-08T13:33:35.356-08:00bomboş!<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<br />
kafamın içinde doldurmak istemediğim yerler var sanki..<br />
<br />
ya da ben o kadar az kullanıyorum ki omuzlarımın üstünde taşıdığım şu koca şeyi; işlevsizlikten olmadık anlarda (her an) olmadık insanları (halının altına süpürdüklerimi) özlüyorum.<br />
<br />
<br />
tembellik o kadar oturmuş ki iki kaşımın ortasına, tembelliğimle görüyorum, tembelliğimle duyuyorum, tembelliğimle düşünüyorum.. hatta ilerde tembelliğimle bile sevişebilirim. üstünkörü.. yine olmadık anlarda olmadık kişileri düşünerek, kaytararak..<br />
<br />
<br />
özlemek istemiyorum! hayatım sürekli birilerini özlemekle geçsin istemiyorum! def olun aklımdan yahu!<br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-small;">aaa!<br />
<br />
<br />
</span></span>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-6947666315394224412011-12-04T16:51:00.000-08:002011-12-04T16:51:33.411-08:00görelimdeneme bir-kiii!<br />
deney düzeneği steril! hazır! başla!kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-31066464033115633902011-12-02T11:49:00.000-08:002011-12-02T11:49:40.768-08:00kendime not 1: veda edebil !<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">hoşça kal denmemiş hiçbir vedayı vedadan saymıyorum. çok sığ, çok alelade. veda bile değil onun adı: umursamayış.<br />
<br />
<br />
vedanın ne yolla yapıldığı önemli değil. ayaküstü muhabbetlerde, messenger'da ya da facebook'tan edilen sohbetlerde.. mühim değil. hoşça kal denmiyorsa, lanet olsun bu aşka lanet olsun bu seavgim!<br />
<br />
düşünsene, konuşuyorsun arkadaşınla.. sonra o ilk sessizlikte topukluyor. ne kadar mide bulandırıcı değil mi? sanal olmuş olmamış, hepsinin mide bulantısı eşit. test ederiz, onayı alırız gerekirse.<br />
<br />
<br />
<br />
öyle yani, vedanın da bir üslubu olmalı. klişe mlişe! belli bir kalıbı olmalı. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-90341941928565629332011-12-01T17:03:00.000-08:002011-12-02T12:00:30.836-08:00kolay OL-MA!<div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">sıradan olma demiyorum. kolay olma diyorum. eğer sıradansan, sıradanlığına şekil verip, net, saf olabilirsin. yani özenle şekil verdiğin sıradanlığınla kolay olan sen olmazsın, hayatın olur. kolaylaşır.</span></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">güzel eleklerin olsun mesela. yani olmalı. <span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-small;">benim o kadar da güzel eleklerim yok. iş görüyorlar ama, ne bileyim, güzel değil gibiler, neyse. </span>duygu tartımın, tepki ölçümün, ve tabi ki olayı karşılayışın, kendinde kolay gördüğün kısımlarını zor edebilmeli <span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-small;">eleklerin yardımıyla. </span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">ben çok gülerim mesela. <span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-small;">hatta bazen ota boka. öef! </span>gülmek herkese, her değere <span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-small;">(kediye, kuşa, bakkala, çakkala, antipatiğe, sempatiğe, eskilerden kopup gelmiş komik bir anıya, sese, düşene,... ) </span> pazarlayabileceğim bir şey. gülmek kolay yani benim için. bu beni de kolaylaştırıyor malesef. </span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">merhaba!nın yanına kıstırıverdiğin bir gülücük, aynı sıcaklığı alamadığında sana ucu henüz bilenmiş bıçaklar olarak geri dönüyor. ve sen keşke hiç bulaşmasaydım diyecek kadar basit oluyorsun. sessiz kalıyorsun depresifleşerek, ve bu nelere yol açıyor? gözlemleyelim:</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">gözümü kaparım, vazifemi yaparım. gibi saçççççmasapan bir imaj yüklüyor sana. vazifen neyse onu yapıp SESSİZCE, çekiliyorsun her zamanki sıkıcı ve kokuşuk kabuğuna. kimse senin sikimsonik ruh halinle ilgilenmeyene kadar kendini yok ediyorsun ve dışarıdan -görünmez olmadığın nadir anlarda- antipatik bir gerzek olar...</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">öf devam edemeyeceğim. kendimden soğudum.</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">uyyim!</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">iyygeceler!</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">*<span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-small;">yalnız düşündüm de, ben ağlama hissimi geçiştirebiliyorum. bu beni o konuda zor yapar mı? yani nadiren ağlıyorsam ben, zor muyumdur??<br />
.............................................................değilimdir. sadece duygusuz bir topiliğimdir.<br />
<br />
şarkıyı de kendime armağan ediyorum o zaman! ğğğrrr!<br />
<br />
<br />
</span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/pB-gSNevlnk?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-74704001708216769152011-12-01T16:26:00.000-08:002013-03-07T05:43:54.231-08:00nefesim nefesine..<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/v4kAX7C88wc?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">bu şarkının ifadesi yok. yani, "ne etkili şarkı, çok etkilendim." diyemiyorsun. etkileniyorsun ama, o cümleyi kurarsan eksik kalır diye cümlen; diyemiyorsun. o kadar gerçek ki, soyut anlamda yol kat ettirse de o kadar elle tutulur somutlukta ki.. biri kendine ait acısını, imkansızlığına rağmen saf umudunu anlatıyor da sen bu gerçekleri sessizliğinle onaylayıp kendine ekliyorsun gibi..</span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<br style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: -webkit-auto;" /></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">yaşanılan öyle bir fonksiyon ki limiti sonsuza giderken de acıyı buluyo. bunu hangi yürek ne düşleyerek kaleme almıştır diye düşünüyorum kendi saçma mutsuzluklarımı kışkışlarken//</span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> mümkün olmadığını bildiği halde keşke diyor ya her tekrarında, of! deme yahu, deme. yapmayın şöyle türküler:)</span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<br style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: -webkit-auto;" /></div>
<div style="text-align: center;">
<br style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: -webkit-auto;" /></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: -webkit-auto;">bir daha görmeyeceğinden (ya da göremeyeceğinden) emin, umudu yüksek, bu zıtlık içinde kafa hafif dumanlı.. değmeyecek nefesi nefesine, söyleme bu şarkıları türküleri, sus! mutlu aşk yoktur, biliyorsun.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/OS68CfoNafc?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<br />
</span>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-83012956021305244192011-11-26T12:21:00.000-08:002011-11-26T12:29:38.590-08:00sıkıcı döngü<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">ismim x olsun mesela.<br />
<br />
annem tarafından "iiiiiiiiiiiiiiiks koş çabuk! gel gel!" diyerek salona çağrılıyorum. ve heyecanla paylaşmak istedikleri şey yetenek yarışmasındaki her hangi bir performans oluyo. biraz azarlayıp omuzlarımı düşürerek odama dönüyorum.<br />
<br />
her çağırdıklarında gidiyorum, bir öncekini unutarak..<br />
öef! yoruldum ama!<br />
<br />
<br />
</span>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-81655935125628848262011-11-26T05:40:00.000-08:002011-11-26T05:52:28.943-08:00bebelele çokomel<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">kucağında bebek olan annelere gülümsememek istiyorum ama engelleyemeyip gülüveriyorum. iki yüz buldu diye hemen bebekle daha çok ilgilenmeler, kimseyle konuşurken kullanmadığı ses rengiyle yüksek desibelle konuşmalar.. aman allahım! mesafeli bir gülücükse kullandığım, hemen bebek üstünden benimle konuşur gibi bebekle konuşmalar etmeler.. :) garip dimi?<br />
<br />
<br />
bunların hepsi kaldırılabilir şeyler ama, bir nokta var ki es geçmem mümkün değil. geçenlerde aynen yaşandı.<br />
<br />
<br />
<br />
yer:otobüs<br />
<br />
<br />
çocuğu kucağında anne: (gözümün içine bakarak)gel kıjıııım oturalım buraya.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
bebek: ıgığvığığığğğ</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
ben: (gülümsüyorum)</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
bebek: açh!</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
çka: aç kapıyı şoför. aç şoför amca, de kızım.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
bebek: açh!</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
çka: aç amcası kapıyı.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
bebek: nnnnnn-ni</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
çka: an-nem! ON-NÖM!</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
bebek: nnnnn-nee</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
çka: anneciiiiiiiiiiiiim bak burda ne var tut burdan annem. heh afferim kıjımaaaa!</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
bebek: gğğğğggğğğ. (derken beni keşfedip kim bu yabancı der gibi inceliyor)</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
ben: (bebeğe gülümsüyorum)</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
bebek: (heyecanlanıyor bişiyler bişiyler, uçmak ister gibi kanatlarını -a pardon- ellerini aşağı yukarı hareket ettiriyor, bebek işte..)</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
çka: kim var orda anneeem? TEYZE Mİ VAAAAAAAR. AAA MERABA TEYZESİİİİİİİİİİ! NAŞIIIĞŞIN TEYJEŞİİİİİİ? MEYEBAAAA!<br />
<br />
iç ses: <span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">len bi sus!</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span> işte tam o an ne yeni anne olmuş o kadın, ne de o bebek sempatik geliyo gözüme. yahu sen erken anne olduysan benim suçum ne ya? TEYZE NE TEYZE!<br />
<br />
<br />
çözüm pratik: kulaklığı kulağıma takıp, sesi de kökleyip, camdan dışarıyı seyredalmak.<br />
<br />
<br />
unutmadan, o kadına not: ..........<span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-small;">sinirimden seslenemedim bile. </span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">neyse ya, </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">amaaaaaaaaaan! :)</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br />
</span></span>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-53550751343571799592011-11-25T15:42:00.000-08:002011-11-25T15:42:31.252-08:00gerçek olmamasını isterdim, ama bu bir itiraf!<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">yok böyle bir özlemek.. neden bu kadar zavallılaştırıyorum kendimi? özlemek zavallılık değil, çok güzel, mükemmel! ama bende çok eğreti. çünkü özlemek bana göre, özlemi gizlemekten ibaret. bu duygu tüm hatlarıyla hissedilsin üzerimde isterdim, diğer tüm duygular gibi.. maskelerimi bu kadar çok sevmemek isterdim.<br />
<br />
<br />
naifliğini, olgunluğunu, dokunuşunu, onun için kırıp döktüğüm ya da akıttığım her ne olduysa, bunların bendeki büyüklüğünü,,, çok şeyi, çoğu anı,,, O'nu özledim. </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">dokunduğumdaki o hissin dokunduğumu hayal ettiğim o histen ne kadar uzak olduğunu bile bile özledim.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<br />
<br />
bedenen ne kadar uzaklaşırsa uzaklaşsın, mühim değil. yanımda hissedemediğim kadar uzaklaşmış oluşu, manen uzak oluşu, uykumu getiriyo. rüyalarımın başkalaşıp o olması sonsuza dek uyumak istememe yeter. ellerinin eski sıcaklığını hissedemiyorum, olsun. o rüyalarımdan çıkmasın. varsın elleri soğuk olsun. sevilmez mi bu eller? birinin adı kış, birinin adı sonbahar.<br />
<br />
<br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">özlüyorum. dostluğunu en çok..<br />
<br />
<br />
</span>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-109006536832095032011-11-22T15:19:00.000-08:002011-11-22T15:19:42.506-08:00değişiyoruz. çok oluyoruz.<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">çok yakın bir erkek arkadaş (arkadaş: sevgili olmayanından) seni sever sana iyi davranır ama.. hiç bir zaman cinsel anlamda arzuladığı bir kadını kolladığı kadar, onu düşündüğü kadar, ağzından çıkan her kelimeyi anlamak için zorladığı kadar, tüm bu özeni gösterdiği kadar özen göstermez, emek vermez.<br />
<br />
tüm isteklere karşılık veren bir kadın, yani sevgili, dostu yerinden ediverir.<br />
<br />
bunları yazacağımı hiç sanmazdım ama.. kesinlikle düşüncem bu şu ara.<br />
<br />
yeni tanıştıklarıma ve uzunca zamandır tanışık olduklarıma içimden çektiğim bariyerleri 10 misline çıkarıyorum. az zarar, az hasar istiyorum. amin.<br />
<br />
<br />
</span>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-60682537822713198862011-11-20T16:30:00.000-08:002011-11-20T16:30:22.673-08:00:)<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">hadi yine ne yaptık ne ettik, bir kriz anında kenetlebilmeyi becerebildik.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: xx-small;">happy fuckin' forgotten days! )(/&%+^Q@[{½</span>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-74667290710675249202011-11-20T10:54:00.000-08:002011-11-20T11:11:35.384-08:00bir zavallının zavallı düşünceleri<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">boğazının ortasında içinden soğuk rüzgarların geçtiği boşluk hissi; su içmekle geçiremeyeceğin bir susuzluk; ağzını açsan çığlık atmak için bile güç bulamazsın ama içinde çığlıklar kopar; sessizliğinin sonsuza dek sürmesini istediğin gözlerinin tek bi noktaya kilitlendiği uzun anlar; istiklal caddesinde annesinin elinden bi anlığına ayrılıvermiş çocuğun korkusu, tedirginliği, telaşı, ve elbette ki çaresizliği; aynı çocuğa annesinin aslında onu terkettiği gerçeğini söyleyemeyen yabancının ensesine oturan soğukluk; dışlanmışlık;... işte tüm bunlar şu demek: sen! kırıldın! birince.. birilerince..</span><br />
<div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<br />
gerçekten çok kırıldım ama. çok çok çok çok çok kırıldım. "düşünmek zorundasın" diyerek bu düşüncemi onlara dayatmam çok acayip olur. önemseniyorsan, bu, sen yönlendirmeden olmalı. kesinlikle onların minik pişmanlıklarına mahal vermeden, öyle kendiliğinden.. ama olmuyosa da, değerin su yüzüne, göz önüne -artık her nereye gizlendiyse- çıkar.<br />
<br />
bir hoşça kal çok görülüp o ortamdan -affedersiniz ama- siktirip gidiyor iseler, siktirip gitsinler gerçekten de. </span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">bu sinirle samimiyet ölçecek halim yok, ölçmedim de. onların kaç dakika ya da kaç saniye sonra pişman olduklarını ve benim gerçek hislerimi ne derece sakladığımı önemsemiyorum.</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">...ama dolup dolup akamayan her ne varsa gözlerimde, ki bunlar emektir, karşılıktır, bugüne dek biriken güzel tüm şeylerdir, işte bu gözlerde birikenler akamıyorsa ve yüzlerine "beni üzdünüz" diye bağıramıyorsam, bunlar akamadan geldikleri yerlere geri dönebiliyorlarsa eğer..<br />
<br />
ben bir '<span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-small;">zavallıyım</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">' demektir!</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"> <br />
evet öyleyim. çünkü onlara tavır almam demek, belki de onların "öf amaaan, uğraşamicam" diyip kestirmesi demek.<br />
<br />
kaybetmek istemiyorum. kaybedebilirim; sinir hakimiyetimi yitirerek..<br />
<br />
bu yüzden korkuyorum. <span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-small;">(işte tam da bu yüzden zavallıyım.)</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">hem öyle ki,</span><span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-small;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">üşüyerek korkuyorum.<br />
<br />
<br />
</span></span></div>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-15655704840719823662011-10-13T17:42:00.000-07:002011-11-26T06:07:54.347-08:00vay bee!<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRG5u--jjBEaiwh69bjJQ9mAvgmss_g9kS1LqphIW9OghIUujri6w" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRG5u--jjBEaiwh69bjJQ9mAvgmss_g9kS1LqphIW9OghIUujri6w" /></a></div><a href="http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTzg4NGxO7Nuoc2zPs0E2K3pbfSo88w10jBdq-0BM_OziMHzG0Qc-nm5XCADQ" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTzg4NGxO7Nuoc2zPs0E2K3pbfSo88w10jBdq-0BM_OziMHzG0Qc-nm5XCADQ" /></a><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">hehe, hep derim depresyonun vazgeçilmezi cev-muz dur diye. bilmeden söylerdim ama şu an elimin altında bir link var ki, beynimde "kızım sen erdin" deyip, inandığımı gördükçe dalga geçen minik adamlar yarattı.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">tık yap: </span><a href="http://www.saglikliyasa.com/depresyon-ve-tedavisi/depresyon-sorununa-bitkisel-cozumler-muz-ceviz-ve-cikolata-kuru-ile-depresyona-kesin-cozum.html" style="font-family: Verdana, sans-serif;">cevizmuzbal</a><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<br />
cevmuz yerken içi acır insanın... cevmuzsuz depresyonlar BU NE BİÇİM DEPRESYON STİVIRT diye saydırtır.<br />
<br />
nedeni, tescilliymiş.<br />
<br />
<br />
ama itiraf edeyim, ballısını hiç yemedim. oy anam oy.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">alttaki fotoğraf nasıl? hehe çok fiyasko değil mi?</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">ama biliyo musun? herrrrr türlü yerim!</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-61214808608563228252011-10-13T17:20:00.000-07:002011-10-14T04:06:53.675-07:00ben öyle biri miyim yahu!<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">kampüsün içinde fiyatları makul olan kafelerden birinde oturuyoduk. herkesin elinde ya bir dergi, ya bir gazete, ya bir broşür... ben ve ö oturuyoruz, meşgalesiz. ö'nün yakın bir arkadaşı geldi, x. ve c hakkında fısır fısır konuşmaya başladılar. ama ben ne x'i ne de c'yi tanıyorum.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<br />
konuştukları şey ilgimi de çekmiyo, laf dinleme huyum da hiç oluşmadı bugüne kadar böylesi anlarda... oturup insan davranışları gözlemliyorum ben de.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">x, ağzını defteriyle kapatarak birşeyler anlatıyo ve ikisi birden kıkırdıyolar. konu c, ondan eminim. arada c geçiyo. hani laf dinlemiyorum dediysem o kadar da değil yahu. ara ara kelimeler geliyo, ama bağ kurma çabam yok. gülüşüyolar eğleniyolar falan.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">birden</span>,<br />
<br />
x:yahu bu c'nin olayı da zor ya, dedi, defteriyle ağzını siperlemeden. ö: valla yaa of, diye destekledi ve dertlendi, bir sıkıntılandı falan.<br />
<br />
e ben napıyorum? insan davranışı gözlemliyorum. bu gülüşmelerin ardından gelen off'lu puff'lu içlenmeler ilgimi çekti.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
ve,<br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">hehe, birden konu nasıl ciddileşti öyle az önce gülüşüyodunuz</span>, dedim.<br />
<br />
x panikledi. bir bana bir ö'ye baktı ve ö'ye dönüp: bu konuştuklarımız aramızda yalnız tamam mı bak gibi birşeyler dedi.<br />
<br />
ö, hakkımda öyle düşünmesine şaşırdı x'in. ağzını açtı ve yok yok diyebildi şaşkınlığından.<br />
<br />
<br />
ben de: ben bugüne dek bana doğrusal olarak söylenmemiş hiçbir şeyi dinlemedim. siz aranızda konuşurken ben sadece <span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">davranış</span> gözlemliyodum. ne dediklerinizle ilgilendim ne de duymak,öğrenmek için çabaladım. tek farkettiğim saçtığınız enerjinin durgunlaşmasıydı ve komik geldi bana. <span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">dedikodu-manyağı</span> bir imajım olduğunu düşünmeni hissettirmen beni <span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">gerçekten</span> üzdü.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-small;">diyemedim.</span><br />
<br />
<br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-small;">ö</span>ö<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">öyle</span> baktım. suçu üstlenir gibi, sanki yaptığım bir suçmuş gibi aval aval baktım.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
söylemem lazımdı bir şekilde. aha ben de buraya bıraktım içimi. :)<br />
<br />
haydiiin, xoxo, gossip girl.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-65777152188720644602011-10-12T17:13:00.000-07:002011-10-12T17:13:28.423-07:00şüphe ne değildir?<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<br />
şüphe elbette ki, bir elma, bir yoğuşmalı kombi türü değildir. nedir/ne değildir? bilmesek daha mı iyiydi? yoksa bilmek kesinlikle şarttı? ve bu konu da şekil itibariyle şüphelenmekle dallanıp budaklanmaya müsaitti. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">herkes dürüst olsaydı şüphe edilir miydi yine? ya da herkes dürüst olsaydı yine biri çıkar ve yalanı icat eder miydi filmdeki gibi?<br />
<br />
<br />
dürüstlükten ziyade, şüphe çok acayip bir duygu. gerekli ama gereksiz de bazen. kafasının içinde milyon tilki bulundurup kuyruklarını birbirine değdiren beceriksizler mi yakalanır şüpheye bilmiyorum ama, şüphe duymayan insanlar var sanırım. belki de 'ne gamsız adammış be'ler şüphesiz insanlardır?</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<br />
şüphe çok şeyi değiştirir. aslında her şeyi değiştiren şüphe midir? şüphedir değil mi? en basitinden doğruluğundan emin olduğunuz birşey artık sizi tatmin etmez, ve kuşkulanırsınız. hop, yeni doğrunuzu arar bulur inanır ya da benimsersiniz.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<br />
şüphelenip aşık olanımız da vardır muhakkak? "acaba bana mı? nasıl bakıyo o öyle? ay bi hoş oldum. kime bakıyo o? bana mı? ben mi? oy"</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<br />
beyni öldürmemek için, hatta bazen zor anlardan -pratiklik kazandıkça tabi- kurtulabilmek için şüphe duymalı sanırım. paranoyaya dönüşmedikçe bir sıkıntı vermez:) beyin gelişiyor sürekli her şeyi ve herkesi sorgulayarak. büyüyor büyüyor. büyüyünce çok büyüdüm biraz küçüleyim deyip kendini kemiriyor. işte tam bu anda saplantılı şüphe, tam anlamıyla kaos yaratıyor: paranoya! ama bunu hissetsek nasıl engelleriz, bilmiyorum. bilen beri gelsin. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://legalmarketingmaven.com/wp-content/uploads/2011/04/question-mark_2158.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://legalmarketingmaven.com/wp-content/uploads/2011/04/question-mark_2158.jpg" width="175" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">ama şey olabilir, kurtuluş da şüpheyle olabilir. "acaba bu bir paranoya mı? yenilenmeden düşündüğüm şey hep aynı mı?" sorularıyla beraber paranoyadan kurtulabilmek mümkün mü ki? her dal parçası bataklıktan çıkarabilir mi?</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">neyse geçiyorum bunları. son günlerde şüpheleniyorum sürekli. ondan bundan şundan çoğu şeyden... haklı çıkmak istemediğim şüphelerim olmaya başladı. zaten vardılar ama belirginleştiler. hatta birinin toprağa düşürdüğünden yeni şüpheler filizlendi. umarım saçma sapan bir hale girmem:)<br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">son bulmalarını diliyorum. kemirilmeden, acısız, hızlı bir son diliyorum şüphelerim adına. :)</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">sevgiler, öpücükler, bir şeyler bir şeyler...</span></div>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-78774245600981229022011-10-05T16:48:00.000-07:002011-10-05T18:21:10.510-07:00özenle ekilen çiçeklerin üstüne işemek gibi olacak ama..<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">aşk lazım bana aşk! dost dokunuşları da güzel ama, eksilerim yeterince topraklanmıyor o zaman. yapışıyorlar üstüme:)<br />
<br />
sevgili dokunuşu şart! ama eskilerle hiç bağlantısı olmayan yepyeni biri olmalı..<br />
<br />
günaydın mesajlarıyla uyanmalar, sevgiliyle hem sevgili hem dost olmalar, len demeler çüş demeler, kaçamak öpücükler... gerekli değil desin biri hadi:)<br />
<br />
<br />
gerekli değil desin ve ben bundan bi önceki yazımı savunmaya devam edeyim.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">yoksa hayat iki değilken, bayattır ...diyenlerden olacağım. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5343757000351393048.post-12516399234109994282011-10-04T15:40:00.000-07:002011-12-01T16:42:46.440-08:00aslında özümüzde çok iyi insanlarız.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/qMtoPuX7syc?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<br />
şarkılara endeksli yaşamak ne fena.. elinle kenara ittiğin ne varsa topluyor başına. ihtar dinlemiyor dayak dinlemiyor. zaten tüm zararların kendini hedef aldığından mazoşist olup çıkıyorsun.<br />
<br />
bu şarkıyı da çok severim. bana çok sevdiğim, çok sevdiğimden haberi olsa çoğalmamı gerektircek, kendime has yöntemlerimle aramı uçurum ettiğim birini hatırlatır hep. bunları boşver ne haber aşktan? diyeniniz varsa.. aşktan korkarım ben, anlamış olmalısınız. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">çoğu zaman, özellikle de yalnızken.. nasıl da giydiriyoruz değil mi hayata? ÖF diyoruz NASIL BİR TEKRARA DÜŞÜRDÜN BENİ KÖPEK HAYAT diyoruz. yetmiyor. belki rahatlamana yetiyor ama o tekrarın verdiği kasvet içine dışına işliyor.<br />
<br />
<br />
<br />
ama!<br />
<br />
gün geliyor, çoğalıyoruz. (ikili ilişki üstünden yola çıktığım için, iki idealdir) iki oluveriyoruz. hayat yola giriyor. OH diyoruz SONUNDA DÜZELDİM! basıveriyoruz bağırlara hayatlarımızı. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">bu tam anlamıyla iki yüzlülük değildir de nedir!?<br />
<br />
sen kalk söv söv, sonra birden HAYAT ÇOK GÜZEL diyen bir sevgi pıtırcığına dönüş. sen ne bekliyorsun ki karmadan, evrenden? dengesini bozuyorsun zaten hayatı bir seven bir sevmeyen hallerinle..<br />
<br />
<br />
<br />
ey insanoğlu! hayatı sev. boktansa da sev.<br />
ey insanoğlu! büyüklük sende kalsın sev şu hayatı. çocuklara kötü örnek oluyorsun bak.<br />
ey insanoğlu, şş insanoğlu! yüzüme bak yüzüme seninle konuşuyorum! havada çiçekte böcekte değilim, hey! <span class="Apple-style-span" style="font-size: xx-small;">uçmuş uçmuş. aptal aşık.</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
ey insanoğlu! istersek hayat hepimize gösterir gökkuşağını..</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"> "bütün kara parçalarında afrika dahil"<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
</span>kırmızı olan herşey, benimdir.http://www.blogger.com/profile/05983396466794126742noreply@blogger.com1